شانه منجمد یک بیماری پیشرونده، دردناک و محدود کننده حرکات شانه بیمار میباشد در مجموع این بیماری را میتوان به سه فاز و یا سه مرحله کلی تقسیم کرد.
فاز اول 
مشخصه این مرحله درد است این مرحله معمولا برای حدود سه ماه ادامه پیدا میکند . علامت برجسته بیمار در این فاز درد میباشد . بیمار معمولا هنگام ثابت بودن دردی سنگین را در شانه حس میکند اما درد در اثر حرکت دادن شانه شدید و"تیز" میشود توانایی حرکتی در این مرحله اندکی کاهش می یابد و بیمار برای رهایی از درد، کمتر شانه را به کار میگیرد.
فاز دوم
فضای مفصلی شانه بیمار کاهش پیدا میکند تاندون ها ضخیم میشود، چسبندگی هایی در فضای مفصلی به وجود می آید که باعث محدودیت حرکت در تمامی حرکات شانه میشود .
حرکتی که بیشتر از همه در این بیماران محدود و دردناک هست حد نهایت چرخش شانه به خارج و یا باز کردن شانه میباشد، به این معنی که زمانی که  بیمار قصد دارد شانه خود را در راستای محور بازو باز کند دچار درد میشود یا زمانی که دستشان را بالا میبرند تا فرضاً موهایش را شانه کند دچار درد میشوند.
 محدودیت حرکتی شانه هنگام چرخش خارجی یعنی چرخاندن دور از بدن بازو بیشترین شدت را دارد اما به تدریج بالا بردن بازو خم و دور کردن بازو از بدن یا بردن دست پشت بدن، یعنی چرخش داخلی ،نیز دشوار میشود
معمولا درد در این بیماران کم کم افزایش میابد و شدت درد این افراد شب ها افزایش میابد.
مرحله سوم 
به این مرحله، مرحله بازجذب گفته میشود  یعنی مرحله ای که کم کم کاهش فضای مفصلی از بین میرود چسبندگی ها کاهش یافته درد به تدریج کاهش میابد و محدودیت شانه برطرف میشود توجه داشته باشید که دامنه حرکات شانه کلاً به حالت اولیه بر نمیگردد،
کل پروسه سه فازی این بیماری حدود یک سال و نیم به طول می انجامد ،
حرکت دیگری که در این بیماران محدود می گردد چرخش به داخل شانه میباشد یعنی زمانی که بیمار میخواهد کیف پولش را از جیب پشتی بردارد خیلی از درد شکایت میکنند این محدودیت آخرین حرکتی است که در پروسه بهبودی بیمار به حالت نرمال برمیگردد 
عمده این بیماران با لمس نقاط اطراف مفصل شانه توسط پزشک دچار درد میشوند.

عوامل زمینه ساز کپسولیت شانه 

ابتلا به دیابت ،روماتیسم، کم کاری تیروئید، ضربه به شانه، سکته مغزی و قلبی هم چنین بیماری های ریوی، عمل جراحی سینه ،سرطان سینه ،سرطان ریه ، از عوامل زمینه ساز شانه منجمد میباشند.
این بیماران در زندگی روزمره خود از ناتوانی در برداشتن کیف پول از جیب پشتی، بالا بردن دست ها، بستن کمربند در اتومبیل ، لباس پوشیدن و شانه کردن موها شکایت دارند،

تشخیص و درمان

پزشک معمولا در مواجه با این بیماران یک سری آزمایش ،عکس ،رادیو گرافی، درخواست میکند تا از عدم وجود بیماری زمینه ساز دیگر اطمینان حاصل نماید .
بیماری هایی که با علایم مشابه کپسولیت شانه برخی از بیماری ها دارای علایم و نمای ظاهری مشابه کپسولیت چسبنده میباشد که لازم است پزشک آن ها را از یکدیگر افتراق دهد از جمله بیماران مبتلا به :

آرتروز شانه

تاندون های اطراف شانه دچار آسیب شده باشند Tendinitis
درگیری ریشه عصبی گردنی 
آسیب عضلات اطراف شانه 

درمان 

استاندارد طلایی و بهترین راه درمان برای کپسولیت چسبنده درمان توانبخشی و ورزش می باشد جراحی هیچ جایگاهی برای درمان اولیه کپسولیت چسبنده ندارد و اقدامات غیر جراحی راه حل استاندارد درمان کپسولیت چسبنده است.

استفاده از روش های فیزیوتراپی و ورزش 

پزشک با تجویز مجموعه ای از ورزش های بخصوص کمک میکند تا درد فرد کاهش یابد و محدودیت حرکت به مرور بهبود یابد به غیر از ورزش و اقدامات توانبخشی استفاده از دارو و درمان ها تزریقی کمک کننده است بر حسب شرایط بیمار شغل بیمار و موارد دیگر تشخیص پزشک ممکن است به سمت درمان با تزریق رود یعنی با تزریق مواد ضد التهابی به فضای مفصلی باعث برطرف شدن درد و محدودیت حرکت شود.
اگر اقدامات توانبخشی و یا تزریق نتیجه بخش نبود به سراغ اقدامات دیگر میرویم یکی از اقدامات نهایی دستکاری مفصل در زمان بی هوشی است.در واقع پزشک متخصص ارتوپدی بیمار را بیهوش میکند و در حین بی هوشی وی این چسبندگی ها و محدودیت ها را رفع میکند  بعلاوه در موارد اندکی که ممکن است از روش های جراحی مانند آرتروسکوپی برای بزطرف کردن چسبندگی ها استفاده شود.
در   درصد موارد اگر بیمار صحیح و به موقع درمان نشود دامنه حرکت شانه محدودیت همیشگی پیدا میکند و هیچ وقت به حالت نرمال بر نمیگردد .